Bodegas Ermita del Conde

Jong wijnhuis in Coruña del Conde dat verwaarloosde, eeuwenoude wijnstokken in ere heeft hersteld.

Ermita del Conde
Het wijnhuis is in 2006 in Coruña del Conde (provincie Burgos) opgericht door Marta Gomendio. De naam van het wijnhuis is ontleend aan een kleine Romaanse kapel (Ermita del Santo Cristo van begin 12e eeuw) naast het wijnhuis. Marta heeft het potentieel van de hooggelegen, oude wijngaarden en de unieke terroir onderkend en een ultramodern wijnhuis ontworpen dat de mogelijkheid biedt evenwichtige, langlevende en frisse "berg"wijnen te maken van druiven van vooral eeuwenoude, maar ook jonge wijnstokken.

Wijngaarden
Marta heeft 16 hectare kleine, verspreid liggende, soms verwaarloosde en verlaten, eeuwenoude wijngaarden met inheemse druivensoorten gekocht. Zij zijn hoofdzakelijk beplant met de blauwe tempranillo (of tinto fino) en de witte albillo mayor. Het rendement van deze oude pre-phylloxera wijnstokken is laag. Daarnaast heeft Marta de controle over 7 hectare jonge wijngaarden waarop naast tempranillo ook merlot is aangeplant. De wijngaarden liggen net buiten het gebied van de D.O. Ribera del Duero op 850 tot ruim 1.000 meter hoogte. De wijnstokken groeien in struikvorm, laag bij de grond op kleine percelen, meestal op hellend terrein. In de wijngaarden wordt zij aan zij gewerkt met de ervaren, plaatselijke wijnboeren. De wijngaarden worden organisch bewerkt, zonder gebruik te maken van chemicaliën of kunstmest.

Bodem en klimaat
De bodem is gevarieerd en bestaat deels uit kalkrijke, arme grond met en een zanderige ondergrond.
Er heerst een streng landklimaat met hete zomers en zeer koude winters.

Vinificatie
De druiven worden met de hand geoogst in 18 kg bakken. Ze worden per perceel verwerkt om de kenmerken van het terroir te behouden. Vóór de verwerking worden de druiven gekoeld in koelkamers. Daarna worden de druiven dubbel geselecteerd (trossen en druiven). Alleen druiven in perfecte staat worden verwerkt. Vervolgens worden de druiven overgebracht naar kleine roestvrijstalen en betonnen gistingstanks, waar de most spontaan gist met de eigen gisten. De malolactische gisting en de rijping vindt plaats in vaten van vooral Frans eikenhout van verscheidene afmetingen: van "barricas" (225 liter) tot "foudres" (2500 tot 3000 liter). Zowel aan het einde van de alcoholische gisting als tijdens de malolactische gisting worden bâtonnages toegepast; d.w.z. dat de fijne droesem regelmatig opgeroerd wordt.